Sachli Gholamalizad (33)

BELGISCH/IRAANSE THEATERMAAKSTER

JOHAN JACOBS

Wanneer bent u het gelukkigst?

Wanneer ik in de natuur zit, geen auto’s hoor – ook niet in de verte, en geen aanwezigheid van mensenmassa’s voel. Sterren in de lucht. Een warme bries. Goed eten, veel wandelen, yoga en dansen.

 

Wat is uw grootste angst?

Alleen overblijven. Zonder familie, mijn partner, vrienden.

 

Wat is uw meest onhebbelijke karaktertrek?

Ik word meer en meer een controlefreak. Vooral over de dingen die ik zelf wil maken.

 

Welke eigenschap stoort u het meest bij anderen?

Onbegrip. Onwil om te willen begrijpen. Domheid ook.

 

Wat maakt u ongelukkig?

Hoe we in hokjes denken. En hoe dat mensen zich tegen elkaar doet keren.

 

Wat bent u verschuldigd aan uw ouders?

Er alles aan doen om te slagen, zowel in mijn werk als op persoonlijk vlak.

 

Hebt u ooit ‘ik hou van u’ gezegd zonder het te menen?

Ik kan het me amper herinneren. Ik streef naar eerlijkheid, hoe moeilijk het ook kan zijn soms.

 

Noem één ding dat de kwaliteit van uw leven zou verbeteren?

Meer dansen. Ik word er zo gelukkig van.

 

Wat beschouwt u als uw grootste prestatie?

A Reason To Talk, waarin mijn moeder en ik onszelf enorm kwetsbaar opstellen. Deze voorstelling heeft me zoveel verder gebracht dan ik ooit had durven denken. Een hele overwinning ook om te maken, tegen alle twijfels en angsten in.

 

Wie moet u spelen in de film van uw leven?

Ik zelf.

 

De liefde, hoe voelt dat?

Rustgevend, warm, teder, heftig, bruisend, knallend, pijnlijk, heerlijk, botsend, helend, verwarrend, prikkelend.

 

Wat is de belangrijkste les die het leven u geleerd heeft?

Geloof in jezelf, maar blijf nederig.

 

Wanneer hebt u voor het laatst gehuild?

Iedere keer als ik A Reason To Talk speel. Omdat het zo ontzettend heftig blijft. Zelfs na vijftig keer.

 

Van welke gewoonte zou u graag af willen?

Bij het opstaan mijn gsm pakken en mails checken.

 

Wat is het dichtste dat u ooit bij de dood geweest bent?

Toen mijn oom overleed aan kanker. Ik heb hem verschillende keren bezocht in Düsseldorf, waar hij woonde. Toen het telefoontje kwam, ben ik meteen naar het ziekenhuis gereden met mijn broer. Ik heb hem geknuffeld, aan hem geroken, om zolang mogelijk zijn herinnering levend te houden. Sindsdien zie ik hem als een bewaarengel.

 

Wat houdt u wakker ’s nachts?

Ik pieker over veel. De wereld. De wreedheid van het bestaan. De voorstellingen die ik allemaal wil maken. Waarom ik zoveel angsten heb. Er is weinig rust in mijn hoofd.

 

Wat is uw favoriete boek?

Persepolis van Marjane Satrapi heeft vele paden geopend, in een tijd waarin ik zoekende was naar mijn eigen taal. Ongelooflijk hoe zij zo’n harde, persoonlijke geschiedenis heeft weten verpakken in zo’n luchtige vorm.

 

Wie of wat is de liefde van uw leven?

Mijn vriend, partner in crime, love and good times.

 

Tegen wie zou u het liefst sorry zeggen?

Mijn moeder. Voor alles wat ik haar heb aangedaan.

 

Waar zou u liefst willen zijn op dit eigenste moment?

Mexico City, Teheran, Los Angeles, Parijs… Overal tegelijk. En liefst in één vingerknip.

 

Waar zou u het liefst wonen?

Dé ideale plek heb ik nog niet gevonden. Ik sluit niets/nergens uit. Ondertussen reis ik erop los.

 

Wat is uw dierbaarste bezit?

Met alles in mijn huis heb ik een speciale band. Hoe klein en onbeduidend ook, . er is altijd de herinnering aan een mooie periode.

 

Wat is uw vroegste herinnering?

We woonden nog in Anzali (Iran). Ik was 4 of 5 jaar. Mijn vader had me mooie schoentjes cadeau gedaan uit Europa, maar ze waren te klein en knelden hard. Toch moest ik ermee op de foto en lachen.

 

Welke song mogen ze spelen op uw begrafenis?

Geen begrafenis, maar een gathering van dierbaren – een mooi feest vooral. Liefst buiten, in de warme natuur. En daar mag dan ‘Ain’t Got No, I Got Life’ van Nina Simone gespeeld worden. En ‘Spell’ van Patti Smith. Allebei in de live-versie. En goed luid.

 

‘A Reason To Talk’ is volgende zaterdag te zien in De Schakel, Waregem.

Meer speeldata op www.kunstz.be